Op de kruising van schilderkunst en textielkunst, beeldhouwkunst en ambacht, worden haar werken met een hypnotische schittering – die deel uitmaken van de collectie van de meest prestigieuze musea ter wereld – gevormd uit leer, goud en zilver, en vertellen unieke en dromerige, intieme en universele verhalen, die haar geschiedenis en die van haar land Colombia weerspiegelen, dat eldorado op het kruispunt van meerdere beschavingen. Olga De Amaral, een wezenlijk figuur in de abstracte Zuid-Amerikaanse kunst, woont nu in Bogota, haar geboortestad, nadat zij in de Verenigde Staten heeft gestudeerd en les heeft gegeven. Om een nieuwe interpretatie te geven aan de iconische Lady Dior, heeft zij gekozen voor het favoriete materiaal, goud, wat het licht beter weerkaatst dan elk ander materiaal. Het edelmetaal is haar leidraad geweest voor drie van de modellen die zij stuk voor stuk ontworpen heeft als fragmenten en verlengstukken van haar fascinerende kunstwerken. Zo zijn er vierkanten van geborduurd katoen en linnen delicaat bedekt met stukken 24-karaats bladgoud, die elk met de hand zijn aangebracht op de twee Lady Dior-tassen van middelgroot formaat. Een geborduurd patroon van buizen accentueert de miniversies (één van zilver en één van goud), allebei vervaardigd van generfd kalfsleer. De gouden versieringen en de bijbehorende Charms op de tas zijn allemaal met de hand bewerkt en zijn met een hamer bewerkt, als eerbetoon aan de poëtische ambachtskunst. De voering van blauwe stof heeft een zeefdruk met een dessin van een gouden roos die ontluikt in de verbeelding van de kunstenares. Zij koesterde de herinnering hieraan in haar geheime tuin. De roos, de koningin der bloemen, was eveneens een van de favorieten van Christian Dior, die zelf ook zo van de natuur hield.

Zij ontwerpt haar immersieve kunstwerken door de dialoog aan te gaan met de ruimtes waar zij exposeert en door verschillende vakgebieden met elkaar te combineren zonder ooit tot één enkele ervan te behoren. Schilderkunst, beeldhouwkunst, keramiek of textielwerken, haar creaties zijn stuk voor stuk ervaringen om te beleven en te voelen, fascinerend door de complexiteit ervan en vaak onderstreept door meerdere kleuren. De Amerikaanse kunstenares Polly Apfelbaum heeft de motieven en de grafische wervelingen van haar werken met boeiende optische effecten terug laten komen op haar twee interpretaties van de Lady Dior. De middelgrote versie met inlegwerk van veelkleurig lamsleer is versierd met handgeschilderde dessins. Bij de Charms van metaal zit ook een windroos – ook weergegeven op de tas. De windroos is een van de gelukbrengende stijlcodes van Christian Dior, die zijn jeugd doorbracht tegenover de zee, in Granville, in een huis dat Les Rhumbs gedoopt was, naar de naam van de tweeëndertig delen die de windroos, symbool van de navigatie, telt. Een uitnodiging tot ontsnapping die ons de miniversie van deze Lady Dior geeft, waarop deze zelfde reislustige roos staat, in bonte vrolijke kleuren, op een delicaat borduursel van katoen en zijde.

De cultuur, de overdracht, de identiteit en de ambachtelijke ornementen vormen het hart van haar werk. Burçak Bingöl duikt onophoudelijk (opnieuw) in de wortels van de geschiedenis en de verschillende ambachten om haar kunst te ontwikkelen die gevormd wordt uit deze wortels, die wezenlijk zijn, want ze vormen het fundament en zijn universeel. De decoratieve elementen van haar land Turkije, en meer nog, van de monumenten van haar voormalige hoofdstad, Istanbul, vormen hier fundamentele accenten waarmee haar kunstwerken doorspekt zijn, en die soms de vorm van bewakingscamera’s krijgen of van wandtapijten die passen bij vrouwelijke outfits. De twee modellen – een mini en een middelgrote – van haar Lady Dior zijn op gelakt, glanzend kastanjebruin kalfsleer geborduurd in de bloemenstijl van de keramiek van Iznik van de 16e eeuw, de typische decoraties van het geglazuurde Turkse aardewerk, hier opnieuw vormgegeven in een fluorescerende kleur, met een getuft effect. Haar derde interpretatie van de iconische tas, in een miniversie, past de traditionele witte en blauwe Ottomaanse kleuren en motieven opnieuw toe, die zelf weer geïnspireerd waren op de porseleinen serviezen uit China, die via de zijderoute kwamen. Een uniek erfgoed met veelvuldige invloeden. Deze creatie geeft opnieuw vorm aan de kostbare ambachtelijke overleveringen door de eeuwen heen, door het gebruik van verrassende materialen zoals kunstbont van witte zijde, met de hand geborduurd met bloemen met bloembladen van aluminium en blauwe acryl, en ook met plexiglas voor de Charms en de handgrepen, die verfraaid zijn met zilveren accessoires, als weerspiegeling van de voering van lamsleer, die zelf ook zilverkleurig is.

Geïnspireerd door de mens in het algemeen, door zijn idealen, zijn ontwikkeling, en meer in het bijzonder door de marginalisering en de verdrukking van minderheden, door de patriarchale autoriteit en de ideologieën die de totalitaire archetypen voeden, legt Lee Bul zich toe op het aan de kaak stellen van deze taboes en culturele overerving door monumentale kunstwerken te ontwerpen, hangende beeldhouwwerken, futuristische mechanische voorwerpen, tekeningen, video's en krachtige performances… Een werk met dichtheid dat intens, betrokken, politiek en wereldwijd erkend is. Voor haar herinterpretatie van de Lady Dior heeft de Zuid-Koreaanse kunstenares drie modellen ontworpen door meerdere onverwachte elementen te combineren zoals, voor een van de tassen van middelgroot formaat, dit stuk rots, opnieuw bewerkt met een hoogfrequentietechniek en versierd met Charms van steen en verouderd staal. De natuur verandert van mineraal in plantaardig en verschijnt op twee andere modellen, in de vorm van een groen mos dat handgeborduurd is met zijden draden, voor de middelgrote versie, of met borduursel met parels en glazen buisjes op satijn en organza, voor de miniversie. De haute couture, het vakmanschap en de edele materialen worden hierbij verenigd, net als bij het fluweel, dat de voering opfleurt in donkere vrolijke tinten, in purper of shocking roze.

Isabelle Cornaro, die uitgenodigd wordt om te exposeren in de meest prestigieuze musea ter wereld, zoals het Louvre, en die gehecht is aan de voorouderlijke ambachtelijke tradities zoals die van het borduren, dat in haar ogen zowel behoort tot de kunst- als tot de modegeschiedenis, heeft deze specifieke techniek gekozen voor een herinterpretatie van de Lady Dior. Zo vertoont de kleine versie een opeenvolging van kostbare kettingen, symbolische Charms en versieringen in verouderd goud en zilver, helemaal geborduurd op zijden fluweel, en waarbij de stijlcodes van het huis Dior zijn toegepast: een acht – het geluksgetal van Christian Dior, die zijn bedrijf heeft opgericht op 8 oktober, in het 8e arrondissement van Parijs –, een klaverblad – een van de kostbare amuletten die de oprichter-couturier in zijn zakken stak –, de letters Dior in één hand houdend – die van het lot, deze ontmoeting van het toeval en van de wil die Christian Dior zo fascineerde –, een kroon – die van de koningen en koninginnen van de elegantie die hij kleedde en waar hij mee omging… Speciaal voor het model van middelgroot formaat heeft de kunstenares een nieuw materiaal bedacht en ontwikkeld dat doortrokken is van mysterie: een zwart mat technisch leer, met de uitstraling van rubber en dat zeer glad en oneindig luxueus aanvoelt. Een inspiratie die een intieme dialoog vormt met haar indrukwekkende werk, een serie afgietsels in zwart elastomeer. De kettingen zijn hier horizontaal en lijken gebeeldhouwd te zijn, in het leer zelf gevormd, net als bas-reliëfs.

Het vreemde, het onverklaarde, het raadselachtige, de droomwereld… Het zijn enkele van de inspiratiebronnen voor Haruka Kojin, die deel uitmaakt van het collectief me*. Deze Japanse kunstenares, geboren in Hiroshima in 1983, beschouwt de Lady Dior als een 'ruimte' om te dragen. Een oneindige ruimte die overgeleverd is aan haar verbeelding en haar niet te bevredigen nieuwsgierigheid. Zo heeft zij zich laten inspireren door een nachtelijke busreis en door de aanblik van de landschappen die veranderen met de snelheid, met de beweging. De rode draad volgend van haar bespiegelingen en van haar betoverende werken rondom het concept van contactlenzen, vertonen haar twee herinterpretaties van de tas Lady Dior deze passie voor het gevoel, de waarneming en hun talloze variaties – alles is slechts een kwestie van hoe je het bekijkt, en de kunst onthult steeds vaker deze waarheid die de eeuwigheid van een ondoorgrondelijk mysterie bezit. De middelgrote versie van haar Lady Dior, van zilverkleurig metallic lamsleer, is geborduurd met talrijke doorschijnende lenzen, waar de Charms in goudkleurig en zilver metaal goed bij passen. In een gouden kleur, in harmonie met de voering, onthult de miniversie van de Lady Dior, die in hetzelfde model is ontworpen, nog meer, en in tegenstelling daarmee de doorschijnende lenzen, die stuk voor stuk schitteren als magische spiegels. Een unieke en kostbare weerspiegeling van de indrukwekkende en dromerige gewichtloze kunstwerken van de kunstenares, die gedoopt zijn met contactlenzen.
* 'het oog', in het Japans.

Het licht – haar bewegingen, haar schittering – is haar voornaamste inspiratiebron. De natuur, het water en de lucht zijn enkele van haar wezenlijke muzen. In haar ogen onthult het gebruik van licht en ruimte, in verschillende tijdperken en in verschillende culturen, de verlangens, de behoeften en de geestesgesteldheid van mensen. Voor deze samenwerking met Dior brengt de Chinese kunstenares Li Shurui een ode aan 'wat slechts kan ontstaan uit de hand van de mens en door de tijd heen', dit edele vakmanschap dat eigen is aan de ambachten en aan de schilderkunst, en aan de verstreken tijd om deze unieke creaties te verwezenlijken. Haar werk zou dus een weerspiegeling kunnen zijn van de tegengestelde verhoudingen tussen deze apart beschouwde tijd en de tijd van digitale 'flow' van de postindustriële maatschappij. "Dior heeft een buitengewoon grote invloed gehad op de laatste eeuw door een definitie of een nieuwe definitie te geven aan de ware essentie van de vrouwelijke schoonheid in een geglobaliseerde cultuur, vertrouwt Li Shurui ons toe. Voor mij is de Lady Dior een concentraat van de uitdrukkingen van iedereen uit de tijdperken en seizoenen die de tas doorlopen heeft. " De nieuwe interpretatie van haar Lady Dior krijgt daarom het uiterlijk van een hypnotisch hologram. Dit holografische motief is op de reliëfstof gedrukt die een coating vormt. De letters die de naam Dior spellen, schitteren in goudkleurig metaal en vermengen zich met een ovale charm – als een kleine ster, symbool aan de hemel dat gewoonlijk de magnetische werken van de kunstenares accentueert, met een verlopende kleur blauw, eerbetoon aan een van de kenmerkende kleuren van het huis Dior. Li Shurui / China tas 'Lady Dior' van reliëfstof die een coating vormt en bedrukt is met een holografisch effect.

De creaties van de Amerikaanse Mickalene Thomas, die tegelijkertijd schilderes, beeldhouwster, fotografe en regisseur is, zijn gewaagd en hebben drukke motieven. Ze geven via kunstwerken, fotonegatieven en films uitdrukking aan een verstrengeling van werelden en een bespiegeling over de vrouw en de uitbeelding van de vrouwelijkheid. Deze niet te classificeren en zeer productieve kunstenares ontwerpt werken aan de hand van uitbundig opborrelende ideeën en kleuren, waarbij zij landschappen en gezichten, lichamen en decors combineert, en een nieuwe interpretatie geeft aan iconen en toonaangevende personen uit de kunstgeschiedenis evenals aan die van de populaire cultuur, in een taal die gevormd wordt door collages. Haar Lady Dior, in middelgroot formaat, is een nauwkeurige weerspiegeling van haar creaties en wordt eveneens weergegeven in een abstract collage, een veelkleurig patchwork van parels, garen en organza. De metalen versieringen in donkergrijze rutheniumkleur zijn bezet met zwarte kristallen. Een betoverend denkbeeldig landschap, ontworpen zoals een schilderij of een foto van de kunstenares, dat met virtuositeit wordt overgebracht naar de wereld, de stijlcodes en de materialen van de haute couture.

De schilderkunst is altijd al haar passie geweest, maar zij drukt zich ook uit op andere vlakken, zoals beeldhouwkunst en video. Janaina Tschäpe, in 1973 geboren in München, creëert al twintig jaar lang een rijk oeuvre in meerdere vakgebieden, waaraan eveneens tekeningen en foto's toegevoegd worden. Ze laat zich inspireren door thema's als water en planten, mythen en mysteries waarmee waterwezens zijn omgeven. Het is trouwens haar fascinatie voor koralen die leidend is geweest voor haar herinterpretatie van de Lady Dior. Zij heeft deze ontworpen als het fragment van een mentaal landschap, een mooie ontsnapping naar de diepten van de oceaan, een denkbeeldige veranderlijke reis en die gestalte krijgt via een wezen uit de diepzee, lichtgevend, organisch, bovennatuurlijk en als levend. De tas van glad, groen kalfsleer is bezet met veelkleurige katoenen stoffen, de versieringen zijn van verouderd zilverkleurig metaal en de Charms met groene tinten vormen een harmonieus geheel met het bleekroze van de satijnen voering, wetend dat roze een van de gelukbrengende kleuren van Christian Dior was, die haar beschouwde als 'de zachtste van de kleuren, die van de vreugde en de vrouwelijkheid'.

Morgane Tschiember ontwerpt haar werken vanuit beton, bakstenen… een opvallende keuze voor materialen, die van de soldeerwerkplaatsen of de scheepswerven waarmee zij samenwerkt. Deze Franse beeldhouwster is tevens schilderes, fotografe en filmmaakster. Zij houdt van het vervlechten en ontregelen van de omtrekken van zowel kunstzinnige als geografische territoria, en heeft aan de Lady Dior daarom een nieuwe interpretatie door inspiratie te putten uit de Japanse cultuur die meerdere van haar werken gevoed heeft en die Christian Dior zo fascineerde. Haar shibari tas, uitgebracht in twee modellen, weerspiegelt zo een voorouderlijke kunst waarmee de samoerai begonnen zijn. Het koord, van metaal voor de miniversie van de Lady Dior en van katoen voor de middelgrote versie, versiert de lamsleren tas, (in een poederig roze, of zwart voor het minimodel), door deze te omstrengelen en gaat vergezeld van accessoires in donkergrijs ruthenium en kopergoud. De voering wordt verlicht door een vlammend vuurrood, waarbij de kleur rood, sinds de New Look, de Dior-kleur bij uitstek vormt, 'de kleur van het leven' schreef de oprichter-couturier over zijn gelukbrengende kleur. De kunstenares, die zeer gehecht is aan de betekenis en de kracht van taal, heeft geheime woorden verborgen die zich, al naargelang de bewegingen, binnen in de tas vertonen: 'in contact while closed' en 'separate while open'.

Pae White woont en werkt in Los Angeles. Haar langzaam vervagende werken lijken zich te onttrekken aan de wetten van de zwaartekracht, net als kleurrijke escapades. Haar werk, dat tegelijkertijd dromerig en organisch is, suggereert een vlucht van veelkleurige vogels, een regen van bloemblaadjes of doet denken aan kroonluchters die bestaan uit talloze lolly's. Haar kunstwerken, waarvan enkele samengesteld zijn uit gekleurd linnen dat enorme letters vormt, nodigen de bezoekers uit om de weg kwijt te raken in een denkbeeldig bos. Haar tas Lady Dior van metallic dichroïsch kalfsleer is verfraaid met versieringen in oranje-gouden tinten. Her iriserende kleurenspel van dit altijd veranderende materiaal vormt een contrast met de zwarte piqué fluwelen voering, die vergeleken met de glans van de buitenkant een mysterieus effect biedt, dat door de kunstenares ontworpen is, net zoals een dichterlijke metafoor van de afgrond. Binnen in de tas zijn amuletten en verhalen verborgen, net als een maan die geluk aankondigt en het opnieuw geïnterpreteerde verhaal van het kindersprookje over de spin en de vlieg, dat in de 18e eeuw gepubliceerd werd en dat het avontuur vertelt van een gewiekste spin die een naïeve vlieg in de val lokt door een spel van verleiding en vleierij.